Çocuklarımızın Düşlerinin Gerçeğe Dönüştüğü Günleri Birlikte Yaratma Umudu İle 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı Kutluyoruz!

Türkiye; çocuklarını, öğretmenlerini ve gençlerini yılda sadece bir günle sınırlı olarak hatırlayan, onların yaşadığı sorunlara kalıcı çözümler üretmemekte ısrar eden bir ülke olmayı sürdürmektedir. Her yıl 23 Nisan’da yapıldığı gibi, bu yıl da siyasiler koltuklarını göstermelik olarak çocuklara devredecek, objektifler karşısına yalancı gülücükler ve samimiyetsiz açıklamalarla çıkacak, her yıl tekrarlanan ‘rutin görev’ tamamlanacaktır.

23 Nisan, Mustafa Kemal Atatürk tarafından çocuklara armağan edilmiş dünyadaki tek bayram olmasına rağmen, çocuklara yönelik ayrımcı uygulamalar, çocuk sömürüsü, çocuklara yönelik şiddet, istismar ve cinsel saldırıların sürekli artıyor olması, çocuklar açısından bilinen anlamıyla kutlanacak bir ‘bayram’ ortamının olmadığının en açık kanıtıdır.

23 Nisan günü halkın ülke yönetiminde söz sahibi olmasının, eşit, özgür ve demokratik cumhuriyetin en temel adımlarının atıldığı, emperyalizme karşı sürdürülen Kurtuluş Savaşı koşullarında dahi meclisin işlediği ve tüm kararların Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde alındığı, tebaa olmak değil yurttaş olmanın yaşama geçirildiği tarihi bir gündür. OHAL koşullarında meclisin fiilen ortadan kaldırıldığı, halkın söz ve karar hakkı yerine ‘tek adam’ın söz ve karar sahibi olduğu yaşadığımız günlerde bu tarihi günün önemi çok daha iyi anlaşılmaktadır.

Türkiye’de yaşayan çocuklar, göstermelik törenlerden çok, erken yaşta büyümek zorunda kalmadan çocukluklarını doyasıya yaşamak, geleceğe umutla ve güvenle bakmak, nitelikli bir eğitim ve sağlıklı bir yaşam istemektedir. Ancak siyasi iktidar, çocuklarımıza daha iyi bir gelecek hazırlamak için adımlar atmak yerine, uyguladığı çocuk düşmanı politikalar nedeniyle her yıl binlerce çocuğu eğitimden koparmakta, erken yaşta çalışmak zorunda bırakmaktadır.

Türkiye’de çocukların yaşadığı ağır sorunlar, evde, okulda ve sokakta karşı karşıya kaldığı tehdit ve tehlikeler her geçen gün artmaktadır. Türkiye nüfusunun yüzde 30’a yakınını çocuklar oluşturmaktadır. Çocukların fiziksel, zihinsel, eğitsel, sosyal, kültürel ve duygusal gelişimlerine zarar veren politika ve uygulamalar her geçen yıl artarken, yaşam ve eğitim hakları başta olmak üzere, sağlıklı büyüme ve gelişim hakkına aykırı adımlar atılmaktadır.

Yıllardır iktidar desteği ile dini eğitim veren, çeşitli dini vakıf ve cemaatlere ait okul, kurslar, yurtlar ve evlerde çocuklara yönelik cinsel istismar vakalarının belirgin bir şekilde artması, bu istismar ve saldırıların siyasi iktidarın çabalarıyla cezasız bırakılması, çocuklarımızın ve öğrencilerimizin nasıl büyük ve organize bir tehdit ile karşı karşıya olduğunu göstermektedir.

Çocuk istismarı gibi son derece hassas ve kamuoyunda infial yaratan bir konuda bile sorumluları aklamaya ve korumaya yönelik olarak gösterilen siyasi tutum ve tavırlar, Türkiye’de çocuklara yönelik cinsel saldırı ve istismar suçlarının son yıllarda neden belirgin bir şekilde arttığını açıklamaktadır. Oysa çocuğun olduğu her alanda okulda, evde, sokakta çocuklarla ilgili her konuda öncelik çocuğun üstün yararıdır. Çocukların üstün yararına olmayan hiçbir şeyin ve çocuklara yönelik olarak işlenen suçların hiçbir mazereti ya da gerekçesi olamaz.

Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne taraf olan Türkiye, sözleşmenin çocuğun yüksek yararı, yaşama ve gelişme hakkı, katılım hakkı, ayrım gözetmeme, güvenli bir ortamda büyüme hakkı şeklinde temel ilkeler üzerinden belirlenen yükümlüklerinin büyük bölümünü yerine getirmediği gibi, çocuklara karşı işlenen suçlara yönelik kalıcı çözümler üretmekten uzak durmaktadır. Oysa Çocuk Hakları Sözleşmesi, devletleri çocuk haklarına saygı duymaya davet etmekte ve onlara bu hakların korunması ve ihlal edilmemesi için çeşitli sorumluluklar yüklemektedir. Çocuk Hakları Sözleşmesi çocukların istismardan korunmasında öncelikli görevi  devletlere vermesine rağmen, özellikle eğitim kurumlarında (okul, yurt, kurs, ev vb.) yaşanan çocuk istismarının birinci dereceden sorumlularının siyasi iktidar ve MEB olduğu açıktır.

TÜİK verilerine göre, son 10 yılda 482 bin 908 kız çocuğu devletin izniyle evlendirilmiş, son 6 yılda 142 bin 298 çocuk anne olmuş, bu çocukların büyük kısmı dini nikâh ile evlendirilmiştir. Türkiye’de yoksul kız çocuklarının erken yaşta evlenme olasılığı, varlıklı olan yaşıtlarına nazaran 2,5 kat daha fazladır. Milli Eğitim Bakanlığı verilerine göre, ülkemizde erken evlilik ve nişanlılık nedeniyle eğitime devam edemeyenlerin yüzde 97,4’ünün kız öğrenciler olması dikkat çekicidir.

Türkiye’de çocuk işgücü sürekli artmakta, eğitim çağındaki çocuklarımız okumak yerine tarlada, sanayi sitelerinde son derece sağlıksız, ilkel koşullarda çalışmaya ve yaşamaya zorlanmaktadır. Çocuk işçiliğinin her geçen yıl artması, mülteci çocuklara yönelik ayrımcı uygulamalar, çocukların çatışmalı ortamlarda en temel yaşam ve eğitim hakkının tehdit altında olmasının hiçbir insani açıklaması yoktur. Türkiye’de yaşayan çocukların bugünü ve geleceği için en büyük tehdit, yaşamlarının henüz başlarında olmalarına rağmen, bu kadar çok acı ve sorunla yaşamak zorunda bırakılmış olmalarıdır.

Resmi verilere göre, Türkiye’de çalışma hayatında 2 milyona yakın çocuk bulunmakta, çocuk işçilerin yüzde 78’i kayıt dışı çalıştırılmaktadır. 15-17 yaş arası çocuk işçi sayısı 708 binken, bu çocukların 558 bini kayıt dışı çalıştırılmakta, sadece 150 bin ‘çocuk işçi’ sigortalı çalışma şansına sahip olmaktadır. Başka bir ifade ile Türkiye’de çalışan her 10 çocuktan 8’i kayıt dışı istihdam edilmekte, yoğun bir emek sömürüsüne maruz kalmaktadır.

Başta çocuklarımız olmak üzere, herkes için laikliğin, eşitliğin, özgürlüğün, barışın ve kardeşliğin, eşit, özgür, demokratik bir cumhuriyetin hâkim olduğu, tüm çocukların eğitim ve sağlık hakkından eşit koşullarda yararlandığı, demokratik, kamusal, bilimsel, anadilinde, parasız eğitim hakkı önündeki engellerin kaldırıldığı, çocukların hiçbir tehlike ve tehdide maruz kalmadan, gelecek kaygısı duymadan sağlıklı ve güvenli bir ortamda çocukluğunu yaşayabildiği bir Türkiye için mücadelemizi kararlılıkla sürdüreceğimiz bilinmelidir.

Eğitim Sen olarak, çocuklarımızın karşı karşıya olduğu tüm tehditlere, onların haklarına yönelik her türlü saldırıya ve yaşanan bütün olumsuzluklara rağmen, çocuklarımızın ve öğrencilerimizin ‘23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı kutluyoruz.