BASINA VE KAMUOYUNA,
Bugün 3 Aralık Uluslararası Engelliler Günü. Bugün, tüm dünyada engellilerin topluma kazandırılması ve insan haklarının tam ve eşit ölçüde sağlanması amacıyla çeşitli etkinliklerle kutlanmaktadır.
Ülke nüfusumuzun ne kadarını engelli bireylerimizin oluşturduğunu çoğumuz bilmeyiz. Türkiye İstatistik Kurumunun verilerine güre Türkiye’de 8,5 milyon engelli bulunmaktadır. Aileleri ile birlikte düşündüğümüzde bu sayı ülke nüfusunun yarısına yaklaşmaktadır. Ayrıca her insanın bir potansiyel engelli adayı olduğunu düşünürsek bu alanda yapılacak çalışmaları çok daha fazla önemsemek gerektiği anlaşılacaktır. Dolayısıyla engelli insanların yaşadığı sorunlar sadece kendilerinin değil, ailelerinin, çevrenin, toplumun kısacası tüm insanların ortak sorunudur.
Engelli bireylerimizin, ülke nüfusuna oranının bu kadar çok olmasına rağmen % 4’lük bir kısmı eğitim imkânlarından faydalanabilmektedir. Özel eğitime ihtiyaç duyan engelliler için de okul sayısı sınırlıdır. Oysa Avrupa'da engelli bireylerin tamamı eğitimin bütün olanaklarından faydalanmakta, hatta gerektiğinde eğitim imkânı engelli bireylerin ayağına kadar götürülmektedir. Gerekli eğitimi alamadıkları için engelli bireylerin sadece %1’i iş sahibi olabilmektedir. Bu yüzden engellilere acımak, onlara bakarak duygulanmak soruna çözüm getirmemektedir. Onlara balık verme yerine, balık tutması öğretilmelidir.
Sağlık, eğitim, istihdam, sosyal güvenlik ve toplumsal yaşama katılım gibi temel sorunlarda engelli vatandaşlarımız için büyük fırsat eşitsizlikleri söz konusudur. Çevre düzenlemelerinin engelli bireylere uygun şekilde yapılmaması, toplu taşıma araçlarını rahatlıkla kullanamamak, trafik karmaşası, yollarda hemen her gün bakım onarım çalışmalarının olması engelliler için çekilmez bir hal almaktadır.
Engelli bireylerimizi topluma kazandırmak ve hayatlarını kolaylaştırabilmek için kurumsal hizmetlerin geliştirilmesi esas alınmalıdır. Bu nedenle engellilere hizmet götüren kurumların, demokratik kitle örgütlerinin güçlendirilmesine önem verilmelidir. Bir yandan daha ileri düzenlemeler talep edilirken bir yandan da yasalarımızda yer alan pozitif düzenlemelere sahip çıkılmalı, bunlar toplumsal bilinç ve kamuoyu desteğiyle içselleştirilmelidir. Engellileri ve ailelerini bilinçlendirmeye yönelik bilgi paylaşımının ilgili kurumlarca sağlanması, etkin bir tıbbi bakım şartının devlet tarafından güvence altına alınması, engellilerin kendi kendine yeterlilik ve işlevsellik konusunda rehabilitasyon programlarının kurgulanması ve özellikle araç gereçlerinin de bu kapsamda ele alınacağı yardım servislerinin geliştirilmesi öncelikli konular olmalıdır.
Engelliler ile ilgili politikalar, sadece engellilerin insani haklarını ve sosyal güvencelerini sağlamakla sınırlı olmayıp aynı zamanda engelliliğe neden olan etmenlerin çözümünü de kapsamalıdır. Tıbbi açıdan; koruyucu önlemler konusunda ailelerin bilinçlendirilmesi, sağlık personelinin hizmet içi eğitimlerinin düzenlenmesi, yeni doğan çocuğun gelişiminin incelenmesi, genetik ve psikolojik danışmanlık verilmesi, genetik tanı merkezlerinde konuya hakim personelin istihdamı için düzenlemeler yapılması, evde bakım için gerekli personelin sağlanması, rehabilitasyon hizmetlerinin engelli bireylerin yaşam boyu gereksinimlerini karşılamaya yönelik olarak planlanması, tam teşekküllü hastanelerde rehabilitasyon hizmetlerinin tıbbi, mesleki ve psikososyal boyutu ile uygulanabilmesinin sağlanması amaçlanmalıdır.
Engellileri sadece belirli günlerde değil tüm yaşamları boyunca anlamalı, topluma kazandırmalı ve yaşamlarını daha iyi hale getirmek için çalışılmalıdır. 3 Aralık Dünya Engelliler Gününün, engellilerin insan haklarını ve temel özgürlüklerini kullanma ve topluma tam katılma ve dolayısıyla topluma ait oldukları hissine sahip olmalarını sağlama amacına katkıda bulunmasını diliyor ve KESK olarak dayanışma duygularımızı yineliyoruz.02.12.2013
KESK Adana Şubeler Platformu